Spirituele dating community Netsamen

Aangeboren en aangeleerd

In de hedendaagse opvatting wordt een mens geboren als een leeg vel. De zuigeling komt de eerste periode van zijn leven puur op overlevingsinstinct door en heeft geen weet van zichzelf of zijn omgeving. In die periode wordt door opvoeding de basis gelegd voor de toekomstige volwassen mens. Later wordt de opvoeding aangevuld met onderwijs en via het socialisatieproces (omgang met familie, vrienden, anderen en de media) verkrijgt de mens kennis en ervaring met en over zichzelf, over de wereld en ook de zin van het leven.

Het volledig ontplooien van de mens is afhankelijk van de kwaliteit van deze omgevingsfactoren. Menszijn is in deze opvatting iets dat kan worden aangeleerd en kent verschillende culturele smaken en een veelheid aan omgevingsfactoren. Levenskunst is hier het vermogen hoogwaardige bronnen uit die omgevingsfactoren te selecteren.

In de opvattingen uit de oudheid (pré-egyptisch / sjamanistisch) werd de mens geboren met alles dat hij nodig had om zichzelf, de wereld en de zin van het leven te ontdekken. De natuur was zijn natuurlijke omgeving en verschafte alles dat nodig was om de mens te faciliteren in zijn leven. Kennis stond niet op zichzelf, maar was gerelateerd aan gebeurtenissen en ervaringen. Het sociaal culturele proces was de leerschool.

Die praktijk leerschool beoogde aan te sluiten op de aangeboren wijsheid van het kind. De verworven inzichten en ervaringen werden vervolgens met / door de aangeboren wijsheid tot betekenisvolle ervaringen verwerkt. Inzicht en wijsheid werden niet via onderwijs instellingen overgedragen maar werd verworven in de dagelijkse praktijk. Kennis speelde geen noemenswaardige rol en werd via symbolen, archetypen en kunstzinnigheid vastgelegd om de aangeboren wijsheid en inzicht van toekomstige mensen aan te spreken.

Voor mijn gevoel wordt de aangeboren wijsheid van de mens, in de moderne wereld, om zeep geholpen door de manier waarop de opvoeding is ingericht en door het aanbieden van kennis buiten de context waarin die werd opgedaan. De symbolen en archetypen uit de oudheid ontsluiten hun boodschappen niet meer voor ons.

Daar tegenover staat de visie dat het maar goed is dat er tegenwoordig zoveel aandacht aan kennisoverdracht wordt geschonken. Al was het maar omdat die kennis onmisbaar is geworden door de manier waarop de moderne samenlevingen zijn ingericht. De mens zou anders primitief en dom door het leven gaan en geheel kansloos zijn in de strijd om een beter leven.

Wat zegt jouw gevoel of intuïtie? Waar gaat jou voorkeur naar uit? Hoe kijk je terug op je eigen proces van bewustwording? Geeft het je de voldoening die je werd voorgeschoteld? Welke verbeterpunten zie jij? Of is het hedendaagse systeem het beste dat de mens kon overkomen?