Artifact, 18 augustus 2018

Maak favoriet 

foto Artifact

Het land waar ik woon. . .

Het land waar ik woon
is klein, druk en vol
veel gezeur, geruzie en gehoon
alles valt op en toch is niks te dol.

Alles wordt geslikt en geaccepteerd
wel gezegd maar toch ver van het bed
iedereen lijkt wel in zichzelf gekeerd
individualistisch, egoïstisch, gespeend van verzet.

Waar zijn de tijden van protest
van de stem laten horen
zijn we bang voor nul op het rekest
blazen we te hoog van de toren?

Wat kan nou onze invloed zijn
wat kunnen we nou betekenen
alleen zijn we klein
samen kunnen we op elkaar rekenen.

De tijd van stil gehoorzamen is voorbij
zwijgen is toestemmen en de kudde volgen
wat ben jij
volgzaam of verbolgen?

2092 keer bekeken