O heerlijke zon
Heerlijke zon
Steeds was jij daar weer
Beetje warmer wordend elke keer
Door de hulp van jou
verdween al snel de winkerkou
Ik vertoefde in jouw gouden stralen
Om via mijn lichaam vitamientjes binnen te halen
Stiekem verschool jij je soms even
Om daarna weer je schittering vrij te geven
Tja nu is de herfst weer aangebroken
Een dankwoord heb ik je toegesproken
Ik zal je nu zeker meer moeten missen
Maar ik weet, de natuur zal zich niet vergissen. . .
Ja zo heeft alles zijn reden
verschillende jaargetijden blijven intreden
Maar ik zal geduldig weer op je wachten
Voorlopig echter, volgen eerst weer koude nachten. . .
Tot straks weer, mysterieuze gouden bol!
Wat speel jij in het leven toch een belangrijke rol ❤
