Spirituele dating community Netsamen

Virtuele globalisering

Dankzij het Internet wordt de wereld steeds toegankelijker. Vanuit je luie stoel kun je de gehele wereld met een paar simpele muisklikken rondreizen. En dankzij streetview van Google kun je op steeds meer plekken in de wereld een virtuele wandeling maken. Via sociale netwerken (Twitter, Facebook, Youtube, Instagram e. d. ) kun je niet alleen vrienden, familie en kennissen laten delen in je wel en wee. Je kunt- mocht je dat willen- je hele leven delen met iedereen die daar belang is stelt. Kwestie van de juiste (hash)tag of zoeker. Je kunt vervolgens kiezen uit foto's, filmpjes, geluiden en tekst om je publiek te bereiken. Omgekeerd kun je hetzelfde doen bij Jan en Alleman.

Nationale grenzen vervagen. De taalgrens is de nieuwe grens. Je virtuele wereld is zo omvangrijk als de taal of talen die je spreekt. Grote taalwerelden zijn: Engels, Spaans, Frans, Duits en Portugees. Ook het Chinees, Hindi, Japans, Koreaans en Swahili kunnen er wat van. Dankzij o. a. 'Google Vertalingen' kun je praktisch iedere taal omzetten naar een soort 'potjes nederlands'. Dat vereist een extra inspanning, maar daardoor kun je wel een groot deel van de wereld virtueel betreden.

Taalgebieden clusteren bij elkaar. Ze vormen een netwerk. In de laag daaronder vindt netwerk-clustering plaats op basis van interesses. Je begrenst je virtuele wereld door je binnen de netwerken van je keuze te bewegen. Bondgenoten, ziels- en geestverwanten liggen voor het oprapen. Je kunt je ei kwijt. Je kunt begrepen worden. En je kunt je voordoen als de persoon die je in je stoutste dromen wilt zijn. Mocht je kwaad willen, dan kun je jezelf en anderen vrijwel onbegrensd belazeren. Alle inspanningen van de cyber-politie ten spijt.

Je kunt, met een beetje handigheid in iedere keuken van je keuze een kijkje nemen en vaak genoeg ook proeven. Via piratenclubjes kun je auteursrechten ontduiken en alle filmpjes, muziekjes en boeken kosteloos opslaan en eindeloos gebruiken en verspreiden.

Als gevolg hiervan kent de wereld steeds minder geheimen. Ergens een relletje, ramp, oorlog of 'whatever' aan de gang? Waarom wachten op het journaal als je via Twitter en Facebook meteen verslagen en beeldmateriaal van aanwezige getuigen kunt opvragen via de juiste zoekcriteria? Overal wordt wel uit de school geklapt en je kunt je eigen, onafhankelijke mening vormen met informatie uit eerste hand. Dit is natuurlijk niet alleen mooi. Er zitten natuurlijk ook negatieve aspecten aan, maar ook dat is een kwestie van invalshoek en smaak.

Zo zijn er groepen die van mening zijn dat deze vorm van globalisatie de onafhankelijkheid, de vrijheid en de persoonlijke soevereiniteit vergroot. Zij gaan uit van de kritische mens die niet bang is voor die boze, onveilige wereld daarbuiten. Anderen hebben vooral oog voor de risico's en gevaren en hanteren een terughoudend (muis) klikbeleid. Anderen gaan zelfs zover dat ze zelfcensuur toepassen op de zoektermen die ze gebruiken. En weer anderen draaien angstig rond in het kleine kringetje dat ze als veilig ervaren en waarin ze zich thuisvoelen. En dan zijn er nog de digibeten, maar die zijn in de trend van virtuele globalisering (nog) geen factor.

Communicatie en wederzijdse beïnvloeding zijn niet meer tijd- en plaatsgebonden. Sociale netwerken worden niet meer beperkt tot de eigen kring van personen die je ooit de hand hebt geschud. Ideeën, geruchten en berichten reizen de wereld rond met ongekende snelheid. Zowel feiten als fictie blijken met betrouwbaar ogend beeldmateriaal ondersteund te kunnen worden.

Wie zonder realiteitszin de virtuele wereld betreedt loopt het risico in verwarring te worden gebracht. Goedgelovigen worden op hun wenken bediend. Angsthazen worden bevestigd in hun angsten. Dromers worden gefaciliteerd. Onderzoekers krijgen voldoende materiaal om meerdere mensenlevens mee voort te kunnen.

Hoe kijk jij aan tegen de virtuele globalisering?