Maak favoriet
Gevoelig als ik ben
Gevoelig als ik ben, schuurt de pijn van een ander langs mijn huis
en dringt binnen tot mijn ziel.
Voel ik de stralingen van een stad en weet intuïtief hoe schadelijk ze zijn.
Word ik misselijk van zoveel narigheid om me heen.
Voel ik de ziekte en verdriet, haat en Lees verder
Gevoelig als ik ben, schuurt de pijn van een ander langs mijn huis
en dringt binnen tot mijn ziel.
Voel ik de stralingen van een stad en weet intuïtief hoe schadelijk ze zijn.
Word ik misselijk van zoveel narigheid om me heen.
Voel ik de ziekte en verdriet, haat en liefde van allerlei wezens om me heen.
Reageer ik op een ondergrondse stroming nog voordat hij zich openbaard.
Zoals een vis reageert op de subtiele veranderende stroom in het water.
Gevoelig als ik ben voel ik jou stemming.
Reageer ik op wat je daadwerkelijk uitzend,
en niet zo zeer op je woorden of je uiterlijk vertoon.
Ik ben gevoelig en hoor de pijnlijke schreeuw van de menselijke ziel.
Gevoelig als ik ben, heb ik rust en harmonie nodig,
om me op te laden, om me vrij te maken
van allerlei energieën die ik oppikte over de dag.
Word ik vaak niet begrepen,
in mijn handelen vele vreemd,
omdat ze niet waarnemen zoals ik waarneem.
Gevoelig als ik ben voel ik de angst en verdriet
van een boom,
voel ik de heilzame werking
van de Bloesem en de Regen,
van Zon en Maan, van Aarde, Vuur en Lucht.
Voel ik de stenenkracht tot mij spreken,
de zachte wijsheid van de sterren.
leerde ik de taal van vele dingen,
van Bloem tot Wolk.
Voel ik de vrede en genezende werking
van de natuur.
Gevoelig als ik ben leef ik in een
harde en ruwe mensenwereld,
die hard schreeuwt en buldert, en intens veel lijd.
Een wereld die niet mijn taal spreekt,
een wereld die niet de mijne lijkt te zijn.
Gevoelig als ik ben, voel ik hoe schadelijk
deze maatschappij is geworden
voor mens en planeet.
Voel ik de disharmonie van de mensenwereld
die niet langer leeft in harmonie met haar planeet.
Gevoelig als ik ben voel ik soms teveel in een wereld
die zoveel harde prikkels kent.
Harde geluiden, fel licht en schreeuwerige autos
en het eeuwigdurende gekwebbel om me heen.
Harde films, harde muziek, harde porno,
harde liefde,
harde en doordringende reclame.
De constante afleiding die de mens creëert.
Alsof de mens bang is geworden voor
de stilte en subtiele gewaarwordingen.
Bang is voor de vredige intensiteit daarvan.
Bang voor de stemmen in de fluisterende wind.
Voor het zingen van de sterren.
Bang is voor zichzelf.
Gevoelig als ik ben,
kruip ik dicht tegen de aarde aan,
als een kind dat op haar moeders schoot kruipt.
Hoor ik haar ademhaling en het ritme van haar hart,
dat me koestert, geborgen en een veilig gevoel geeft.
Leer ik steeds meer de kunst van het genezen.
Want met mijn voelen, leer ik weten.
Leer ik hoe genezing werkt,
voor mezelf en voor een ander.
Leer ik te luisteren naar de stem in mezelf
die me verteld.
Mijn Moeder, Mijn Aarde, als een kind kruip ik
op haar schoot vol vertrouwen.
Ik ben gevoelig en leer de liefdevolle energie te sturen
en te geven aan hen die bereid zijn te ontvangen.
En leer ik hoe dit zelf te ontvangen.
Ik ben gevoelig en de Aarde is mijn gids en lerares.
Ik leerde de cirkel van geven en ontvangen kennen, van eb en vloed.
leer mee te deinen op het ritme van het land
waarop ik leef.
Leer de vreugde en de blijdschap te kennen,
terwijl ik mijn unieke levensdans dans.
Ik leerde dat de wereld liefdevol
en bijzonder kan zijn.
Dat we broeders en zusters zijn,
ongeacht ras, afkomst en soort.
Ik ben gevoelig,
het is niet een handicap,
het is mijn gift aan de wereld,
ontvangen van de Moeder Aarde zelf.
Namaste en alle liefde. .
Hans
469 keer bekeken
Maak favoriet
Witte wonder wereld
Wit is de kleur van dit moment, de straten, de bomen, de huizen. .
Heerlijk loop ik in de duinen, de sneeuw knispert onder mijn schoenen en het zonlicht weerkaatst op mijn gezicht. Het is een wonderlijke wereld geworden. Een wereld waar veel te zien is, elfjes en energieen laten Lees verder
Wit is de kleur van dit moment, de straten, de bomen, de huizen. .
Heerlijk loop ik in de duinen, de sneeuw knispert onder mijn schoenen en het zonlicht weerkaatst op mijn gezicht. Het is een wonderlijke wereld geworden. Een wereld waar veel te zien is, elfjes en energieen laten zich door het velle licht beter zien. . Onderweg naar huis hoor ik de mensen alweer klagen. . . het is te koud, het is te glad. . . Zonder hier aandacht aan te besteden ga ik lekker thuis op de bank zitten warm worden met een kopje thee. Dan sluit in mijn ogen en ben ik blij dat we even in deze witte wonder wereld mogen leven. . .
468 keer bekeken