Maak favoriet
De tijdfractal in vogelvlucht: Point Zero
Uitgewerkte weergave van een reactie op een vorig blog. Met dank aan Holyspirit.
Op 21 december vallen voor de maya's een aantal zaken samen. Uit het hoofd gezegd meen ik dat een cyclus van 104.000 jaar eindigt, een presessie cyclus van 26.00 jaar eindigt, een baktun van ruim 5.000 jaar eindigt en de vierde zon gaat over in de vijfde. Een drukke dag, ware het niet dat al deze fenomenen op hetzelfde moment plaatsvinden (timefractal), ook wel point zero (het nulpunt) genoemd.
Aangezien het heelal en ons zonnestelsel al miljarden jaren bestaan ligt het niet voor de hand te veronderstellen dat de wereld of wat dan ook zal eindigen. Nee, er breekt een nieuwe cyclus van 104.00 jaar aan, de precessie begint "opnieuw", een nieuwe baktun doet haar intrede en de invloed van de vijfde zon zal zich doen gelden.
Op 21 december begint een cyclus van ruim 2.000 jaar, waarin ons zonnestelsel door een zogeheten fotonenband trekt. Dat is een gebied met extra geladen lichtdeeltjes die hun oorsprong vinden in de hierarchisch boven ons liggende sterrenstelsels (ALCYONE) in het sterrenbeeld stier. In de 26.000 jarige precessie cyclus doorkruist de aarde die fotonen band 2 keer. Eén keer in het aquariustijdperk en één keer in het tijdperk van de leeuw.
Op datzelfde moment bevinden aarde en zon zich eveneens in een directe lijn met het centrum van onze melkweg. Als gevolg daarvan krijgen we, als tweede invloed, een directe impuls aan electromagnetische straling (plasma?) uit het centrum van onze Melkweg. Van die 'ongecensureerde' of ongefilterde electromagnetische straling wordt gezegd dat het de drager is van bewustzijn zoals die permanent, ritmisch wordt uitgestoren vanuit het centrum van onze Melkweg. Daar zou zich tevens het oorspronkelijke en hoogste bewustzijn bevinden.
De combinatie van deze twee invloeden zou de ontvankelijkheid en sensitiviteit van de aarde positief beinvloeden, waardoor ze een sprong in haar bewustzijn kan maken. Of dit zonder gevolgen voor de aardkorst blijft is afwachten. De stijgende opwinding van de aarde heeft zich reeds vertaald in klimaatsveranderingen. Wat dat betreft gaat de aarde gelijk op met de overige planeten en de zon, die zich ook verheugen op de impact die deze uitzonderlijke situatie voor hen in petto heeft.
Gedeeltelijke vernieuwing van de aardkorst zou weleens tot het reinigingsritueel van onze planeet kunnen behoren. Historisch gezien zal dat niet de eerste keer zijn.
Aangezien we als mensen, samen met al het overige leven, een eenheid vormen met de aarde. We (mens, plant en dier) zijn, vanuit een bepaalde optiek, in zekere zin een perceptie instrument van de aarde. We zullen samen met de aarde die sprong in bewustzijn moeten maken, willen we 'in tune' blijven.
De afgelopen 2.000 jaar zijn we dankzij de vervalste Bijbel behoorlijk uit tune met de aarde geraakt. Als mensheid lopen we, in termen van bewustzijn, ver (ruim 3.000 jaar) achter op de ontwikkelingen in ons deel van de melkweg. Tot nu toe zonder echt dramatische gevolgen op een planetaire schaal, maar wel ten koste van ziekten, oorlogen en vernietiging van ons ruimteschip Aarde.
Ik verwacht een geleidelijke overgang naar de nieuwe tijdsgeest. In ieder geval voor de mens, die er niet klaar voor lijkt. Planten en dieren zullen ons misschien wel voor gaan. Wat onze planeet de komende 150 jaar gaat doen- in termen van aardkorst- blijft een verrassing.
Navojoa
564 keer bekeken