Maak favoriet
Een roerig rentree in de fotonenband?
Mijn onderzoekingen brengen continu nieuwe inzichten aan het licht. Hier zet ik een en ander voor mezelf op een rijtje. In deze tekst borduur ik voort op het besef dat wij- aardlingen- niet de enige intelligente wezens in onze melkweg / universum zijn. Ik beschouw bewustzijn als een basisingrediënt waardoor het universum van zichzelf bewust kan zijn in verschillende dimensies. Dimensies die doorgaans als communicerende vaten met elkaar zijn verbonden.
Tijdens de reis van ons zonnestelsel door de 'galactische nacht' komen de dinensies wat losser van elkaar te staan en is de mogelijkheid verstrikt te raken in een dimensie reëel aanwezig, getuige onze 'human experience'.
Dit verklaart waarom mensen de afgelopen 3.000 jaar weinig tot geen interactie hebben gehad met intelligenties van andere dimensies. Dit in tegenstelling tot vroeger tijdperken, waarin multidimensionale ontmoetingen tussen mensen en 'niet-aardse-wezens' gebruikelijker waren, getuige de verhalen uit de bijbel en andere oude bronnen.
Sinds ons zonnestelsel de afgelopen 30 jaar geleidelijk aan de 'galactische dag' nadert, is steeds meer informatie over multidimensionaliteit en multidimensionale intelligentie beschikbaar gekomen. In eerste instantie via mediums die in contact kwamen met niet-aardse, galactische-intelligentie.
Waar of niet waar, deze beweging schetst een beeld van een collectief doel voor de mensheid, dankzij een uitgewerkt beeld van de plaats die wij in de kosmische orde innemen en hoe we ons verhouden tot andere vormen van intelligentie. Deze claims op juistheid en waarheid controleren blijft een heikele kwestie, omdat we binnen de officiële wetenschap, media en maatschappelijke besluitvorming, geen middelen hiervoor vrijmaken enerzijds en anderzijds zitten we nog steeds muurvast in onze exclusieve 3D perceptie van de wereld.
Zij die hier wel onderzoek naar doen, krijgen een beeld van de komende ontwikkelingen als de Aarde vanaf 21 december 2012 geheel is blootgesteld aan de 'galactische dag'. Ons zonnestelsel trekt dan gedurende 2.000 jaar door de fotonenband: http://spiritualiteit.paginablog.nl/spiritualiteit/2009/12/wat_gaat_er_gebeuren_in_2012.html . Deze informatie komt deels uit gechannelde bronnen (mediums als_ Barbara Marciniak en Barbara Hand Clow) en uit onderzoek naar voorgaande, gelijke episodes in de menselijke geschiedenis.
De laatste ijstijd en de zondvloed kunnen inmiddels, via moderner dateringsmethoden, vrij exact worden gepositioneerd op momenten dat de Aarde, samen met ons zonnestelsel, de fotonenband in gaat. Dat geeft te denken. Gelukkig komt ook kennis beschikbaar over de samenhang van de processen van ons zonnestelsel en de mens. Daardoor zijn we in staat de verschillende waarden binnen de 'passage-vergelijking' in te vullen.
Terug naar bewustzijn als centrale kracht in onze melkweg. Bewustzijn doortrekt de gehele melkweg in alle dimensies en kan beschouwd worden als een onderdeel (bandbreedte / frequentiebereik) van Licht, waarin vibrerende stromingen zich harmonieus samenvoegen tot diverse manifestaties en levensvormen, volgens het fractal principe.
Op dit moment is vastgesteld dat de frequentie die we als totaliteit (biologische massa en de Aarde zelf) uitstralen niet op de gewenste frequentie is die de Aarde nodig heeft om soepeltjes de passage naar de fotonenband te maken.
De grootste dissonant in dit plaatje is de mensheid. Als reden wordt algemeen aangenomen dat de mensheid te druk is met overleven en daarom geen oog heeft voor haar eigen mentale en psychologische processen, die zich helaas grotendeels in het onderbewuste van de mens afspelen.
Je zou kunnen zegen dat de mensheid met haar rug naar de ontwikkelingen toe staat en de spot drijft met de hedendaagse bouwers van de Ark. We zijn gevangenen van onszelf en onze angst. We lijken bang verder te kijken dan onze neus lang is en hangen tegen beter weten in aan onze almaar eroderende autoriteiten en zekerheden.
We zitten potdicht!
Apres nous le deluge?
218 keer bekeken
