Maak favoriet
Materie, Bewustzijn en Liefde
Een stuk galactische filosofie.
In mijn vorige blog geef ik aan dat de galactische humanoïds bewustzijn zien als de basis van alles wat bestaat, in welke dimensie of op welke frequentie dan ook. Niets bestaat zonder of buiten bewustzijn.
Bewustzijn is overigens iets anders dan intelligentie. Bewustzijn kan zonder intelligentie. Andersom niet. Zelfbewustzijn is een vorm van bewustzijn en staat ook los van intelligentie. Intelligentie is een uitvinding van de mens. Het kan nuttig zijn, maar meestal hebben we er alleen maar last van.
Dit uitgangspunt volgend is het menselijk lichaam niets anders dan een container voor bewustzijn. Omdat bewustzijn universeel is, heeft het multidimensionale eigenschappen. Dat wil zeggen dat het vormen kan aannemen die ons 3D-gelimiteerde voorstellingsvermogen te boven gaan.
Redenerend vanuit 3D kun je zeggen dat materie, bewustzijn de mogelijkheid biedt zichzelf te ervaren. Wegens de vele vormen die materie kan aannemen kan bewustzijn zich op een oneindig aantal manieren manifesteren. Zonder de beschikking over een materiële container zou bewustzijn zich niet kunnen afscheiden van "de oceaan van bewustzijn". Zelfbewustzijn zou onmogelijk zijn. Zelfbewustzijn eindigt op primair niveau bij de grenzen van de container.
"Containers" trillen op een bepaalde frequentie en worden voorzien van aansluitende trillingen. Containers onderhouden altijd relaties met elkaar en hebben de neiging verwantschap te voelen met andere containers die in dezelfde bandbreedte opereren. Ze zenden en ontvangen trillingen binnen dezelfde bandbreedte.
Ik gebruik het woord 'containers' overigens om aan te geven dat (zelf)bewustzijn niet voorbehouden is aan biologische levensvormen, zwaartekrachtvelden of materie. Bewustzijn bestaat immers ook in de niet-manifeste even dimensies. Zie mijn blog over multidimensionaliteit. Van het hoe en wat in de even dimensies kan ik me geen concrete voorstelling maken ;).
Containers, waar in dit universum ze ook ontstaan en welke vorm ze ook aannemen, delen een bepaalde bandbreedte met elkaar. Dat kun je het universele stuk noemen. De trillingen die aan het ontstaan van materie vooraf gaan en ermee verweven zijn. Zonder dat stuk valt materie uit elkaar.
Daarnaast trillen, bijvoorbeeld mensen, op een bepaalde frequentie. Grote delen daarvan hebben ze met elkaar gemeen: de zogenaamde tijdsgeest. Daarbuiten heeft iedereen een eigen individueel trillingsdomein. Het is dit trillingsdomein dat verantwoordelijk is voor het ervaren van zelfbewustzijn en de daarbij behorende sympathieën en antipathieën. Dit persoonlijke domein maakt dat we onszelf ervaren als entiteit die afgescheiden is van het geheel. Van de rest van het universum.
Dit deel is van grote waarde voor het universum. Zoals gesteld is het universum zich van zichzelf bewust bij de gratie daarvan. De enige "opdracht"- als we die al zouden hebben- is dat we het individuele deel van onszelf in lijn brengen met het universele deel. Dat geeft het universele deel de gelegenheid zich door de individualiteit uit te drukken. Het individu wordt een weergave van de scheppende kracht. Van dimensie nul.
Dan kan de scheppende kracht door het individu werken en verkrijgt het meesterschap over de materie en secundaire natuurwetten. Aangezien deze kracht zich door de verschillende dimensies heen worstelt is de beschikking over een multidimensionaal bewustzijn een must. Lopen op water, vliegen zonder vleugels of het verplaatsen van grote en zware stukken materie zou dan kinderspel zijn.
Liefde neemt in de galactische opvatting een centrale plaats in, omdat de frequentie daarvan hoger ligt en het dichtst in de buurt komt bij de frequentie van dimensie nul. Liefde kan de grenzen van de individualiteit oprekken, waardoor aansluiting op het collectieve èn het universele mogelijk wordt.
Bewustzijn in haar meest pure vorm zou liefde zijn. Niets anders dan onbegrensde, oneindige Liefde.
Toe maar. . .
Navojoa
409 keer bekeken
