Maak favoriet
Een ontmoeting
Soms krijg ik, onverwacht, van die waardevolle kadootjes in mijn leven.
Deze was verpakt in een ontmoeting met een heel bijzonder mens.
In mijn functie als cliëntenraadslid van Verzorgingshuis Eben Haezer in Amsterdam Zuid-Oost ontmoette ik afgelopen week Paula Irik, één van de geestelijk verzorgenden binnen Cordaan.
Enthousiast en warm Lees verder
Soms krijg ik, onverwacht, van die waardevolle kadootjes in mijn leven.
Deze was verpakt in een ontmoeting met een heel bijzonder mens.
In mijn functie als cliëntenraadslid van Verzorgingshuis Eben Haezer in Amsterdam Zuid-Oost ontmoette ik afgelopen week Paula Irik, één van de geestelijk verzorgenden binnen Cordaan.
Enthousiast en warm vertelde zij over haar contact met dementerende cliënten en haar passie voor het geschreven woord. Die zij beide combineert in de boeken die zij schrijft.
Met veel liefde vertelde zij over haar nieuwe boek dat net gepubliceerd is: Als het maar echt is; Over de zachte kracht van mensen met dementie. Uitgegeven bij Uitgeverij Elikser (www.elikser.nl).
Wat heerlijk dat het verzorgingshuis waar mijn oma van 104 al zoveel jaren met plezier verblijft zo’n fantastisch mens in haar team heeft.
Naast een pleidooi voor dit boek, wil ik een pleidooi houden voor het behoudt van de aandacht en warme kracht die de geestelijke verzorging biedt aan mensen in de laatste fase van hun leven.
Niet kerkelijk opgevoed heb ik jarenlang (vanuit die opvoeding) met een scheef oog gekeken naar alles wat naar “kerk” rook. Inmiddels gegroeid, volwassen en ervaren, weet ik dat juist heel veel mensen die vanuit dat veld werken dat doen met liefde en passie voor de mens. En dat het daar eigenlijk in elke religie ook alleen maar over gaat.
Zoals ook in het bedrijfsleven denk ik dat je rustig kunt zeggen, hoe hoger in de boom, hoe verder van de wortels verwijdert. En die wortels zorgen nou juist voor de voeding en groei.
Diep verbonden met de bron van liefde zijn deze mensen vaak in stil contact met deze bewoners van verzorgingshuizen. Die toch vaak eenzaam en zonder diepgaand contact hun dagen slijten.
Deze hartsverbinding die dan aangegaan wordt kan een lichtpuntje zijn in de dagelijkse sleur van hopen dat je onder de douche mag, wachten tot iemand je steunkousen uit komt doen, of verlangen naar bezoek.
Dus als ik een gebed zou hebben vandaag, dan zou het zijn: God zorg dat uw volgelingen dit mooie werk mogen blijven doen in deze tijd van alles-wegbezuinigen.
304 keer bekeken
Maak favoriet
Leeg
Een leeg scherm staart me aan
leeg zoals ik wil zijn
het scherm wacht af wat er komt
onbevooroordeeld, zonder verwachting
als het lege scherm wil ik zijn
komt er niets is het goed
komt er wel iets is het ook goed
wat is er mis met leegte
wat is er mis met wachten…
leeg wil ik afwachten wat Lees verder
Een leeg scherm staart me aan
leeg zoals ik wil zijn
het scherm wacht af wat er komt
onbevooroordeeld, zonder verwachting
als het lege scherm wil ik zijn
komt er niets is het goed
komt er wel iets is het ook goed
wat is er mis met leegte
wat is er mis met wachten…
leeg wil ik afwachten wat er komt
291 keer bekeken
Maak favoriet
Heeft iemand je wel eens verteld dat je helemaal goed genoeg bent?
Heeft iemand je wel eens verteld dat je helemaal goed genoeg bent?
Dat je mooi genoeg, lief genoeg, wijs genoeg, sterk en slim genoeg leeft?
Heeft iemand gezien hoe je je best doet te roeien met de riemen die je hebt,
om te gaan met alles dat het leven je Lees verder
Heeft iemand je wel eens verteld dat je helemaal goed genoeg bent?
Dat je mooi genoeg, lief genoeg, wijs genoeg, sterk en slim genoeg leeft?
Heeft iemand gezien hoe je je best doet te roeien met de riemen die je hebt,
om te gaan met alles dat het leven je biedt
en dat je met alles dat je nu weet en kunt het best mogelijke doet?
Heeft iemand je al eens gezegd dat je wel even pauze mag nemen;
even rusten, even voldaan zijn omdat je voldoende doet om te voldoen?
Fluistert iemand je steun en bemoediging toe zoals: Goed zo, toe maar,
moet je doen, je mag nee zeggen, kom op, je kan het, volhouden, je moet niks, laat maar los. 't is goed, je durft het wel, wat je ook doet, ik sta achter je.
Strijkt er iemand heel zacht langs je wangen als je slaapt en blijft diegene een tijdje glimlachend van bewondering trots bij je bed naar je kijken?
Zingt iemand slaapliedjes wanneer je niet kunt slapen
en kust iemand je wakker als je akelig droomt?
Is er iemand blij als je thuiskomt,
en die je succes wenst als je weg gaat?
Is er iemand die het gefluister van je dromen hoort
en je aanmoedigt ze achterna te gaan en je bemoedigt
wanneer je onderweg obstakels tegenkomt?
Is er iemand om je geluk mee te vieren,
onbedaarlijk mee te lachen
en ook het zwartste zwart van je depressie mee tegemoet te treden?
Zegt iemand dat ieder gevoel dat je ervaart er mag zijn
en dat alles ook weer voorbij gaat;
dat 't na iedere winter ook weer lente wordt?
Houdt er iemand van elke centimeter van je lijf;
van ieder vetrolletje en ieder mager plekje,
van alles dat heel en stuk en gezond en ziek is?
Is er iemand die vindt dat je mag luieren, soezen, hangen,
lanterfanten, lummelen, rotzooien, flierefluiten
en rommelen zonder dat 'het iets moet worden'?
Is er iemand die je toejuicht en zegt dat je vals mag zingen,
gekker dan gek mag dansen, rare kleren mag dragen,
glitters op mag als het jou uitkomt, je eigen stijl
en smaak mag volgen, niet mee hoeft in het gareel,
mag gillen en keihard mag lachen, af en toe mag spijbelen,
bonbons mag smikkelen, luidruchtig, kleurrijk en ongewoon mag zijn?
Is er iemand die zeker weet dat jouw intuïtie
altijd het beste met je voorheeft
en dat dit het kompas is waar je wel op vaart?
Is er iemand die blij is dat je bestaat
en je nooit zou willen missen omdat er niemand is zoals jij?
Weet iemand dat je altijd het beste doet dat je (op dat moment)
kunt en is er iemand die dat goed genoeg vindt,
ook al kan het morgen misschien beter?
Is er iemand bij wie je tegelijk thuis bent en op avontuur,
iemand op wie je kunt bouwen zonder gevangen te zijn?
Is er iemand die teder fluistert
dat je net zo perfect bent als een musje,
een sneeuwvlok, een regendruppel in de lente, een kusje van een kind?
Is er iemand die echt van je houdt?
Ja, dat ben jij. Dat ben jijzelf
Ontdek jezelf: Je was het zelf, op wie je wachtte!
Uit: Schrijvend tot jezelf komen, Saskia de Bruin
287 keer bekeken
Maak favoriet
Vicieuze cirkel
als ik blijf kijken
zoals ik altijd heb gekeken,
blijf ik denken
zoals ik altijd heb gedacht
als ik blijf denken
zoals ik altijd heb gedacht,
blijf ik geloven
zoals ik altijd heb geloofd
als ik blijf geloven
zoals ik altijd heb geloofd,
blijf ik doen
zoals ik altijd heb gedaan
als ik blijf doen
zoals ik altijd Lees verder
als ik blijf kijken
zoals ik altijd heb gekeken,
blijf ik denken
zoals ik altijd heb gedacht
als ik blijf denken
zoals ik altijd heb gedacht,
blijf ik geloven
zoals ik altijd heb geloofd
als ik blijf geloven
zoals ik altijd heb geloofd,
blijf ik doen
zoals ik altijd heb gedaan
als ik blijf doen
zoals ik altijd heb gedaan,
blijft mij overkomen
wat mij altijd overkomt
maar als ik nu mijn ogen sluit
en ik voel mijn ware ik van binnen,
dan kom ik deze cirkel uit
en kan ik steeds opnieuw beginnen
bron onbekend
280 keer bekeken